Audiowandeling brengt herinneringen van 40 jaar Oerol terug: 'Het hele eiland was toen verontwaardigd'
Een groepje luistert bij de duinen rond het meertje van Hee naar een geluidsfragment van het audiopad op Oerol. In die opnames laten bezoekers, medewerkers of kunstenaars hun mooiste of meest bijzondere herinneringen delen. Foto: Wouter Hoving
Op het eiland is het rustig. Wel zijn er de nodige Oerolgangers van het eerste uur te vinden: mannen en vooral vrouwen van een jaar of zestig, zeventig op elektrische fietsen. Ondanks de digitale editie slaan zij dit jaar niet massaal over. En hoewel het eiland niet bruist zoals het anders zou doen, is er wel één ding wat niet van achter een computerschermpje plaatsvindt. Een wandeling rond het duinmeertje van Hee, gemaakt door theatermakers Anouk van Kolfschoten en Lola Bogaert. Zij laten in hun audiowandeling bezoekers, kunstenaars en eilanders aan het woord over Oerol van de laatste veertig jaar.
Grappig en ontroerend
Het zijn grappige, maar ook ontroerende verhalen: een vrouw die tijdens Oerol wilde liefdesavonturen beleeft. Een bezoeker bij wie de ivf-behandeling niet wil lukken, en dat tijdens Oerol verwerkt. Een weduwe die jaar in jaar uit naar Oerol ging met haar zieke man. Een eilander garnalenvisser die op zee het liefst rechtsomkeert maakt als dat drukke Oerol er weer is.
Twee van de bezoekers van de audiotour zijn vaste Oerolgangers Rina Galama (71) en Wien de Smet (64) uit Utrecht. Bij een van de paaltjes staan ze te lachen. Er wordt verteld over aluminium tentjes die dampen van de alcohollucht. De vrouwen komen graag op het eiland in deze tijd. Op hun camping zijn ze al veel andere vaste Oerolgangers tegengekomen. De Smet: ,,We komen gewoon, of er nu veel of weinig te doen is.”
Al vermoedt Galama dat ze nog wel eens vaker terug gaan komen bij deze zelfde wandeling, omdat dat de enige fysieke Oerol-belevenis is dit jaar. ,,We waren wel teleurgesteld dat Oerol niet doorging. Maar we hebben nu gelukkig nog de mazzel van het goede weer.”
Náást de wandeling is er overigens ook nog het kunstwerk De Streken : een houten constructie die meebeweegt op de getijden. Dat kunstwerk was al tweemaal eerder op Oerol gebouwd, en zal nu – als er genoeg geld blijft komen - een jaarlijks terugkerend object worden ter ere van Joop Mulder die dit jaar overleed.
‘De spectaculaire voorstelling’
Even verderop bij de audiowandeling zit Jeanne Brik (66) uit Nijmegen op een hoog duin te luisteren. Als ze luistert naar het verhaal van een theatershow uit 2013 met de titel De spectaculaire voorstelling , schiet ook zij in de lach. De voorstelling bestond alleen uit het opbouwen of afbreken van een podium voor de ogen van het publiek. De bezoekers reageerden gemengd: sommigen zetten stadionliederen in en deelden Berenburg uit, velen werden boos en vertrokken. De volgende dagen probeerden veel Oerol-bezoekers hun kaartjes voor de voorstelling te slijten. Die hingen aan een prikbord, met daarnaast de tekst ‘ga níét naar deze voorstelling’.
,,Ik weet dit nog goed”, lacht Brik, die al 35 jaar naar Oerol gaat. ,,Het hele eiland was verontwaardigd. Ik heb de voorstelling ook niet gezien, ik was gewaarschuwd.” Brik vindt het idee van de wandeling goed bedacht: een combinatie van Oerolherinneringen en natuur.
Want ook de eilander natuur komt terug in de audiofragmenten. Wandelaars leren bijvoorbeeld dat de dennenbossen op Terschelling groot werden dankzij Drentse turf. En dat de bomen aanvankelijk bedoeld waren om Limburgse mijnen te stutten (het hout van dennen kraakt voordat het breekt: een natuurlijke waarschuwing bij instorting). Dit ging trouwens niet door: de mijnen sloten.
Knokken
Natuurlijk zijn de meeste activiteiten digitaal. Elke dag een nieuw lied van zangeres Froukje Veenstra uit Nieuwkoop, een film over de ontmoetingsgeschiedenis van een dove en niet dove man, een digitale kookworkshop.
Voor de kijkers van het online gedeelte moet de Oerolorganisatie dit jaar harder knokken dan vorig jaar, vertelt Bente Hout, die het woord voert namens de organisatie. ,,Eigenlijk gaat alles weer open, behalve wij. Mensen willen buiten zijn, vooral met dit weer. Vorig jaar was het digitale nog nieuw, maar dit jaar merken we wel dat mensen vooruitkijken naar de festivals die weer mogen. En dan Oerol laten voor wat het is.”
Doven en slechthorenden
Toch hebben de afgelopen coronajaren de Oerolorganisatie ook veel geleerd wat men in de toekomst niet los wil laten. ,,Duurzaamheid en innovatie hadden al veel ruimte, maar krijgen dat alleen nog maar meer. En ook onze digitale platforms gaan niet de prullenbak in. We willen Oerol blijvend toegankelijker maken voor doven en slechthorenden.” Dat kan nu goed: alle filmpjes van artiesten worden begeleid door een doventolk of ondertiteld.
Ook de focus die Oerol dit jaar heeft – meer inzetten op begeleiding van kunstenaars – is een blijvertje. Zo denkt de organisatie erover om bijvoorbeeld minder gauw een muziekartiest in te vliegen voor maar een half uur podiumtijd. In plaats daarvan zouden (opkomende) artiesten langer kunnen komen om ondertussen aan zichzelf te werken.
Zowel de audiowandeling als het kunstwerk zijn nog tot september te zien en beleven .