Kunstproject leidt Limburgse langs Friese stations

Twee weken is ze inmiddels onderweg. Een tocht die begon in het Zuiden, en haar via de landsgrens langs de rest van de Nederlandse provinciën leidt. 21 juni stapte ze op het zadel. Inmiddels heeft ze zo’n 1500 kilometer in de benen, waarmee ze iets minder dan de helft van de reis nog in het vooruitzicht heeft.

Het fotograferen vormt de basis van haar werk, dat ze uiteindelijk hoopt te exposeren. De stationskiekjes maakt Mackus vervolgens na met haar naaimachine. ,,Op basis van de foto maak ik eerst een ruwe schets op papier en dan op katoen. Vervolgens ga ik die met een naaimachine uitwerken met verschillende kleuren draad. Dat gebeurt in meerdere laagjes, zodat de details goed tot uiting komen. Dat is belangrijk omdat de foto een momentopname is, waarop ook een voorbijrijdende auto kan staan”, zegt de 32-jarige vanuit Holwerd. ,,Van de foto’s maak ik later een selectie, want om er een te naaien ben je al enkele weken verder. Bovendien leent niet elk station zich voor dit project. Bij sommige zie je enkel een glazen hokje.”

Een rustpunt

In Fryslân heeft ze er meer dan tien aangedaan. En ook de voormalige stations van Anjum en Ternaard komen aan de beurt. ,,Ik wist niet dat die er ook waren. Ik volg namelijk in grote lijnen de spoorkaart van de NS. Maar door een gesprek met iemand uit Dongjum kwam ik achter deze stations. Of ik die zal uitwerken weet ik nog niet. Wel zal ik sowieso met die van Leeuwarden en Harlingen aan de slag gaan.”

Stations zijn een tussenstop en nooit de bestemming zelf. Tijdens deze tocht wil ik ze eens met een andere blik bekijken

Mackus begon haar project begin dit jaar. Ze zocht naar eigen zeggen naar bezinning en een rustpunt in deze hectische maatschappij. Toen ze langs het station in Weert fietste, realiseerde ze zich dat ze eigenlijk nooit stilstond bij dit soort gebouwen. ,,Ik neem vaak de trein, maar weet niet hoe de stations eruitzien als ik ze voor de geest zou moeten halen. Je rent er naartoe om op tijd te komen, zodat je naar het volgende punt kan gaan. Stations zijn een tussenstop en daarom nooit de bestemming zelf. Tijdens deze tocht wil ik ze eens met een andere blik bekijken.”

Plannen omgegooid

Haar oorspronkelijke idee was om met de trein door Nederland te reizen. Maar vanwege het coronavirus was het ov alleen bedoeld voor noodzakelijke reizen. Dus werden de plannen omgegooid en haalde de beeldend kunstenaar haar oude Gazelle van stal. ,,Hij heeft maar vijf versnellingen. Dat is met twintig kilo bagage en harde wind op vlakke stukken best een handicap. Gelukkig heb ik een goede conditie. Ik skate dagelijks en fiets en wandel veel. Daarom leverde de te overbruggen afstand nog geen problemen op.”

Ik kijk drie dagen van tevoren waar ik ga overnachten. Dat doe ik in hostels en bed and breakfasts

,,Net als het vinden van slaapplaatsen. Ik kijk drie dagen van tevoren waar ik ga overnachten. Dat doe ik in hostels en bed and breakfasts. Zo stippel ik mijn route uit, met de Ronde van Nederland als houvast. Ik weet dus al waar ik ongeveer langs zal gaan”, zegt Mackus, die tijdens haar tocht veel nieuwe mensen ontmoet.

Vandaag fietst Mackus Groningen binnen. Van daaruit volgt ze haar weg naar beneden, om uiteindelijk thuis, in Ospel, haar vele herinneringen achter haar naaimachine tastbaar te maken.

Hernieuwde plek voor twee beroemde bewoners

De stijlkamer die naar haar genoemd is was er al, maar nu schenkt Keramiekmuseum Princessehof met een langlopende expositie ook aandacht aan de rol die Maria Louise van Hessen-Kassel (1688-1765) in de vaderlandse geschiedenis heeft gespeeld. Verder kreeg M.C. Escher (1898-1972) er een kleine, heringerichte plek in de kelder van zijn geboortehuis.