Het meisje heet Cáit. In de beginbeelden heeft ze zichzelf verstopt in de grasvelden rondom haar huis. Met haar negen jaar gaat ze alle vormen van aandacht uit de weg. Cáit heeft daar zo haar redenen voor. De ouders hebben al een hele rij kinderen op de wereld gezet; voorbehoedsmiddelen zijn er nog nauwelijks in het katholieke Ierland van 1981. Moeder is te druk met redderen en is intussen voor de zoveelste keer zwanger. Vader is een onbehouwen bullebak die geen raad weet met de situatie; hij zoekt zijn heil in de plaatselijke pub. Logisch dat Cáit zo onzichtbaar mogelijk wil zijn en nauwelijks spreekt. Tegelijk verraadt haar gezicht dat het leven haar zwaar valt. Als kijker zie je dat ze aangeslagen is, daar in het gras, en dat is ze: geslagen door de omstandigheden.