Een ode aan het veen. Tomas Lieske tilt met mythisch taalgebruik een Drentse veengeschiedenis naar een algemener niveau | Recensie

Het fascisme is ooit uitgevonden om ‘het eigene’ te beschermen en te vieren: bloed en bodem. Daarbij past geen eerbied voor ‘de ander’. Dit mechanisme is ook werkzaam in de nieuwe roman van Tomas Lieske.

Tomas Lieske.

Tomas Lieske. Foto: Allard De Witte

Het is een ietwat wereldvreemde setting, die Tomas Lieske (1943) tot leven wekt in zijn nieuwe roman Niets dat hier hemelt . We bevinden ons met Abel en Benjamin Visator, vader en zoon, in het gehucht De Veense Ecken: een dorpje zoals je je dat voorstelt in Drenthe, midden in de uitgestrekte veen- en moerasgebieden.

Nieuws

menu