Aldous Huxley en de veertigdagentijd: 'Wat jullie nodig hebben, is iets met tranen. Niets kost hier genoeg'

Streven naar geluk is ingebakken in onze cultuur. En wat zou ertegen zijn? Misschien vooral dit: geluk eist alles voor zich op, de waarheid delft als eerste het onderspit. Dat vond de Britse auteur Aldous Huxley (1894-1963), die met zijn beroemde roman Heerlijke nieuwe wereld een lijn trekt naar de veertigdagentijd.

Scene uit een Duits toneelstuk over Brave New World, uit 2006.

Scene uit een Duits toneelstuk over Brave New World, uit 2006. Foto: Shutterstock

Geniet lekker, pak je momentjes en streef naar geluk! Dat lijkt een platte gedachte. Maar vermoedelijk is dit toch de eerste laag waarop je stuit, als je de spade in de grond zet van onze maatschappelijke cultuur. Uitentreuren wordt de boodschap verkondigd dat je ‘dicht bij jezelf’ moet blijven, en dat komt vaak simpelweg neer op: kies voor ‘jouw geluk’. Ook filosofen hebben driftig geschreven over ‘het najagen van geluk’ en verwante thema’s. En natuurlijk is er de commercie, die graag gelukservaringen verkoopt.