Mijn God, mijn God, waarom verstoot u mij?
U was mij zo vertrouwd en zo nabij,
maar nu houdt u zich doof, God. Hoort u mij?
Ik ben wanhopig,
ik schreeuw het uit, maar u blijft mij ontlopen.
U ziet mij niet. Bent u mijn naam vergeten?
U redt mij niet. U die mijn God wilt heten,
hoort u mij niet?

U was een gids voor heel ons voorgeslacht,
een zuil van vuur, een ijkpunt in de nacht.
Uw volk, vertrouwend op uw overmacht,
wist zich gedragen.
Maar ik val blijkbaar buiten uw genade,
geworden tot een worm in dorre aarde,
vernederd, God, vertrapt, hoe mensonwaardig
is mijn bestaan.

Een hongerige bende jaagt mij op
en er is niemand die de horde stopt.
Ik sta verlamd en kan geen kant meer op.
Hoor honden blaffen!
Geen tegenstander kan mij harder straffen:
zie mij, doorboord mijn voeten en mijn handen,
mijn lijf ontkleed – hun leedvermaak, mijn schande!
Wordt dit mijn dood?

Mijn kleren zijn verdeeld. Het is genoeg!
Kom mij, o God, als redder tegemoet
nu ze me slaan en slaan tot bloedens toe
om mij te doden.
U lacht om heersers die zichzelf vergoden
en mij verachten. God, red nu mijn leven.
Uw koningschap is onbetwist, verheven
uw grote naam!

Deze psalmbewerking is verschenen in Psalmen anders. Aanvulling bij Liedboek, zingen en bidden in huis en kerk (2022).