'Daar ben ik niet van', zei de koster toen ik om een kop koffie vroeg. Hij staarde me aan en liep vervolgens weg | Column Rob Favier
Ja hoor: ze zijn er nog, de kosters die het als een roeping zien om zoveel mogelijk mensen tegen zich in het harnas te jagen. Die graag bijklussen met botte bijlen en niet schuwen om te laten zien dat volgens hen ongastvrijheid bij de kerk hoort.
Rob Favier: ,,Ik ben een enorm gevoelsmens en kan best snel van stemming veranderen door iets wat ik mee maak. "
Het overkwam mij een aantal weken geleden. Ik moest anderhalf uur rijden en was er om kwart over negen. Gelukkig nog op tijd, want volgens mijn gegevens begon de dienst om half tien.
