De kerk centraal in drie generaties: van inspiratiebron tot nieuw gebruik
Vader Gerrit Terpstra (1953), dochter Hester Simons (1975) en kleindochter Bense Plinsinga (2000) vormen een bijzondere en eigenzinnige familie, waarin kerkgebouwen centraal staan. Gerrit werkte jarenlang als kunstenaar in een kerkgebouw, Hester zet zich als directeur van de Stichting Alde Fryske Tsjerken in voor het behoud en gebruik van monumentale kerken en Bense kijk met haar studie kunstgeschiedenis weer met andere ogen naar de gebouwen. Alle drie vinden ze dat de kerk weer meer een plek moet worden waar mensen graag komen en zich thuis voelen.

Gerrit Terpstra, Hester Simons en Bense Plinsinga. Foto: Rudolf Simons
Via een verweerd en krakend toegangshek leidt een hellend pad naar de grote deur aan de achterkant van het knusse kerkje in Ginnum. Een verlaten wereld. De kerk is zo goed als leeg. Het staat in schril contrast met jaren geleden, toen Gerrit het gebruikte als atelier en werkplek. Het prachtige zwarte uurwerk beneden tikt ritmisch maar hard, zo hard dat een gesprek lastig is. Op de kreake is het beter. Het stof wordt van de houten stoelen geveegd en dan vertelt hij vol trots en met passie over zijn werk als kunstenaar en de rol van de kerk daarin. Dit kerkje in Ginnum was jarenlang zijn plek om te werken en exposeren.