Volgens Luther speelt God een spel met de groten en de machtigen van de wereld. En als zij zichzelf te veel opblazen, prikt Hij hun zeepbellen lek | Essay
In Maarten Luthers zestiende eeuw raakte veel aan het wankelen en kantelen. Hij maakte pestepidemieën, de dreiging van de Turken en een scheurende kerk mee. Hoe kun je zo’n chaotische wereld verbinden met de dingen van het geloof? Wat kun je zeggen als christen, wat mág je zeggen? Luther heeft geprobeerd dat alles te duiden.
'Autocraten en dictators als Poetin gaan over lijken. Maar niets beklijft. Het is opgaan, blinken en dan weer verzinken.' Foto: AFP
Het spel op het wereldtoneel wordt hard en vuil gespeeld. Autocraten en dictators als Poetin gaan over lijken. Maar niets beklijft. Het is opgaan, blinken en dan weer verzinken. Ooit moest het grote wereldrijk van Assyrië plaatsmaken voor dat van Babel, Babel ruimde vervolgens het veld voor de Perzen, de Perzen weken voor de Grieken en de Grieken weer voor de Romeinen. Al deze grootmachten mochten zich een poosje de onbetwiste machthebber wanen, maar verdwenen daarna naar de achtergrond en eindigden met een vermelding in de geschiedenisboeken.
