Hoe een simpele koolraap een spaghetti carbonara in herfstachtige sferen brengt | Weekendrecept

Bij ieder seizoen horen tradities en in de herfst is dat voor mij een weekendje weg met een vriendinnengroep. Ik meldde me ook dit jaar aan als een van de koks, want een kans om voor een volwassen gezelschap te koken laat ik niet aan me voorbij gaan. Een week van tevoren bladerde ik naarstig door mijn favoriete recepten, op zoek naar een vegetarische, glutenvrije maaltijd die te bereiden is in de keuken van een vakantiehuisje. Toen ik een geschikt gerecht tegenkwam, dat ook nog de hoofdrol bood aan een herfstige seizoensgroente, wist ik: dit wordt ‘m.

Vooraf stuurde ik mijn boodschappenlijst door naar degenen die met de auto gingen. De groente die een glansrol moest spelen was de koolraap. Althans, dat was de bedoeling: de autocorrectie van mijn telefoon maakte er ‘koolrabi’ van. Gelukkig merkte ik dat nog net voordat het inkoopteam de supermarkt inliep, en kon ik ze snel appen dat het een koolrááp moest zijn. ‘Gelukt!!’, kreeg ik even later te horen.

Het juiste knolletje?

Het was wel even spannend of ze echt het juiste knolletje te pakken hadden, want niemand van ons had eerder een koolraap in handen. Maar toen er onder de gladde, grijs-paarse schil een zonnig-lichtgele knol tevoorschijn kwam - precies zoals beschreven in het recept - was er geen twijfel meer mogelijk. De koolraap werd goudbruin gebakken en ging toen door de spaghetti, met een zacht, vol smakend sausje van eieren, zwarte peper en Parmezaanse kaas. Waarna we unaniem vonden: de koolraap was de verwarring waard.

Bijna gelijknamig

Dat we niet de enigen waren met twijfels over de identiteit van de koolraap, blijkt wel online. Meerdere kooksites leggen uit wat de verschillen zijn tussen de bijna gelijknamige koolraap en knolraap. Ze lijken qua naam én uiterlijk op elkaar, maar de koolraap is groter, lichtgeel van binnen en voornamelijk in de late herfst verkrijgbaar - in tegenstelling tot de kleine knolraap, die binnenin wit is en niet voor niets ook meiraap wordt genoemd.

Er is dus ook nog verwarring met de koolrabi mogelijk, al is die is qua uiterlijk erg anders: de koolrabi groeit bovengronds, als een lichtgroene, verdikte stengel van een koolplant. Maar dat die verwisseling toch echt snel gemaakt is, bleek na mijn weekendje nóg een keer. Voor de foto bij dit artikel moest ik het recept nog een keer maken, en ging manlief op pad voor een tweede koolraap. Hij kwam thuis met, u raadt het al, een koolrabi die het ook niet kon helpen.