Het is dinsdagavond. Na mijn terugkeer, gisteravond, uit Duitsland bevind ik me in een aangenaam schemergebied. Ik geniet nog na van twee productieve, zeer intensieve maar ook leuke weken, en school begint pas morgen weer. Vanaf volgende week kan ik ook in mijn column niet meer om de Israëlische realiteit heen. Het was heerlijk om die werkelijkheid even slechts oppervlakkig en van veraf te volgen. Zo heb ik veel haatspuiterij gemist. Het is immers verkiezingstijd.