'Wiens bijbaantje is dit eigenlijk?', vroeg mijn echtgenoot toen ik mij bijna verontschuldigde bij onze dochter omdat ik geen tijd had om een deel van de kranten te bezorgen | Column Trudy Oldenhuis
Het begon met een keer helpen toen het koud was en regende, en dat voor de zoveelste woensdagmiddag op rij. Op die dag bezorgt onze veertienjarige dochter de plaatselijke huis-aan-huisbladen. En om haar daarmee weer anderhalf uur in de kou buiten haar ronde te laten lopen, vond ik zielig.
Foto: FD
De tweede keer dat ik hielp was omdat zijzelf die woensdag dringende verplichtingen had op school en geen vervanger had gevraagd. Of nou ja, ik had eigenlijk al meteen gezegd: ,,Ik loop je kranten wel voor een keer.” Die dag was het mooier weer en geen straf om een uurtje buiten te lopen.
