Het is alarmfase één op de arbeidsmarkt: de tekorten nemen eerder toe dan af. Is er wat aan te doen? Ja, maar dan moeten we nu wel actie ondernemen | Essay Jan Jacob van Dijk

Veel werkgevers klagen over een immens tekort aan arbeidskrachten. En een bloemlezing uit de krantenberichten van de afgelopen weken toont de urgentie keer op keer aan. Minister Rob Jetten heeft het tekort aan vakmensen als de grootste bedreiging voor het welslagen van de energietransitie genoemd. Diverse economen geven aan dat de groei in gevaar komt als we niet snel een oplossing vinden voor het huidige grote aantal vacatures. Bestel nu een nieuwe keuken en als je geluk hebt zal die in oktober geïnstalleerd worden. De dienstverlening in menig verpleeg- of verzorgingshuis is niet meer optimaal, omdat er onvoldoende handjes aan het bed zijn. En de politie klaagt niet voor niets over de hoge werkdruk. Kortom: alarmfase één is aangebroken. Willen we onze welvaart kunnen behouden dan moeten we er voor zorgen dat er voldoende vakmensen zijn om al het werk dat er nu ligt, uit te laten voeren.