Arts Paul Farmer en zijn collega's hebben enorm veel patiënten geholpen. Maar nog belangrijker, ze hebben een systeem van zorg ontwikkeld dat kan worden voortgezet in de toekomst | Column Marcel Durieux

Aan de noordgrens van Rwanda, haast tegen Oeganda aan, bovenop een van de eindeloze heuvels waar dit land uit bestaat, ligt een klein complex van moderne gebouwen. Helder witte muren afgezet met donkere streeppatronen, geïnspireerd door plaatselijke weeftechnieken. Eromheen eindeloos groen, slechts hier en daar gebroken door een klein groepje hutten, waar de mensen wonen die dit land bewerken en er bananen en cassave groeien. Dit is Butaro, en het witte complex op de heuvel is de University of Global Health Equity (UGHE, Universiteit voor globale billijkheid in de gezondheid), geopend in 2019. Het leidt artsen op en biedt een masterprogramma in globale gezondheidszorg. Een paar heuvels verder, net zichtbaar vanaf de campus van de universiteit, ligt het oude streekziekenhuisje van Butaro, dat nu gemoderniseerd wordt tot een plaats waar de studenten van UGHE kunnen worden opgeleid.