Ze is twee jaar en wil vooral haar ouders om zich heen - wat doe je dan als zuster? | Column Mirte van der Veen
Vaak maakt een kinderverpleegkundige grapjes of bedenkt ze iets anders om patiëntjes af te leiden van de onderzoeken of behandeling. Maar ‘het laten’ is ook een veel voorkomend aspect van haar zorgverlening, beschrijft Mirte van der Veen.

Mirte van der Veen. Foto: FD
In de deuropening ontvang ik van mijn collega de overdracht. Haar dagdienst is bijna afgelopen en ze brengt mij methodisch op de hoogte van wat ik over mijn nieuwe patiëntje moet weten. ,,Dit is Zara, Mirte! Zara is opgenomen met hoge koorts en braken. Paracetamol lijkt niet echt te helpen, Zara blijft zich oncomfortabel voelen. Dit speelt al een aantal dagen. Ze is verder een gezonde meid en gebruikte eerder nooit medicatie. Tijdens de beoordeling is bloed en urine afgenomen, hier kwam een forse urineweginfectie uit naar voren. We zijn zestien uur geleden begonnen met de antibiotica en verder krijgt ze medicatie tegen pijn en misselijkheid. Voor nu lijkt het stabiel, maar echt opknappen doet ze nog niet. Eten en drinken is nog moeilijk, dus misschien moeten we hier in de avond nog iets op bedenken.”