De dromen van de kinderen van het azc Burgum

Hoewel de aanleiding niet vrolijk was, zorgde corona op het asielzoekerscentrum in Burgum voor een paar weken rust. Van uitzettingen was namelijk even geen sprake. ,,Maar gisteren zijn mensen uit ons azc uitgezet. Zomaar”, vertelt Yaroslava Tymts. Het is precies die onzekerheid waar zij en de andere kinderen die aan dit project meededen zo slecht van slapen. ,,Met dit project willen we dit probleem een gezicht geven.”

Krim

Yaroslava werd veertien jaar geleden geboren op de Krim in Oekraïne. Toen Rusland de Krim in 2014 annexeerde, werd het leven voor het joods-christelijke gezin Tymts onveilig. Als minderheidsgroep kregen ze strenge regels opgelegd. Paspoorten werden ingenomen en hun winkels moesten sluiten. ,,We waren ons leven niet meer zeker”, vertelde Yaroslava een half jaar geleden in deze krant.

Verblijfsstatus afgewezen

Via Kiev en België belandde het gezin in het azc in Sint Annaparochie. Vorig jaar kreeg ze bericht dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) de aanvraag voor een verblijfsstatus had afgewezen. Om te voorkomen dat Yaroslava en haar familie uitgezet werden, kwamen klasgenoten van Christelijk Gymnasium Beyers Naudé, Yaroslava’s school in Leeuwarden, in actie.

Inmiddels is het gezin verhuisd naar het azc van Burgum. Yaroslava is blij dat ze nog steeds in Nederland is. ,,Maar de onzekerheid blijft groot.”

Sommigen zijn hier zelfs geboren en spreken de taal van het land van hun ouders niet

In Burgum ziet ze voor hoeveel kinderen de angst voor uitzetting hun leven beheerst. Als er weer een gezin is uitgezet, voelt ze ,,pijn en machteloosheid, omdat ik deze mensen niet heb kunnen helpen”. Wat zij ziet is dat vooral de kinderen volledig geïntegreerd zijn in Nederland. ,,Sommigen zijn hier zelfs geboren en spreken de taal van het land van hun ouders niet.”

Interviews

Samen met Mohraeel Zaky, die vijf jaar geleden vanuit Egypte naar Nederland kwam, besloot ze achttien kinderen te interviewen. Niet alleen over hun angsten, ook over hun dromen. ,,Als je ziet wat kinderen in een paar jaar bereikt hebben, zonder duidelijk toekomstperspectief, dan is dat indrukwekkend”, vertelt Yaroslava. ,,Het is belangrijk dat mensen dat zien.”

Als je ziet wat kinderen bereikt hebben, zonder duidelijk perspectief, dan is dat indrukwekkend

Mohammed is bijvoorbeeld zeven jaar oud. Hij woont zes van zijn zeven jaren in Nederland en maakte al een kleine stap naar zijn droom om profvoetballer te worden. Onlangs werd hij namelijk gescout door FC Groningen.

Tandarts

Rahma van twaalf jaar vluchtte vijf jaar geleden vanuit Irak naar Nederland. Nu zou ze graag een puppy willen hebben, maar later als ze groot is, wil ze tandarts worden, ,,zodat mensen een mooie en gezonde lach hebben”. Terug naar Irak zou om meerdere redenen een drama voor haar zijn, ,,alleen al omdat je als vrouw in Irak niet alle beroepen mag uitoefenen”.

Zo maakten Yaroslava en Mohraeel indringende portretjes van de kinderen van Burgum. ,,Met de interviews willen wij de overheid en de mensen wakker schudden. Omdat wij vinden dat de kinderen die volledig geïntegreerd zijn in Nederland moeten blijven. Het is niet de schuld van de kinderen dat de asielprocedures zo lang duren.”