Het is aan ons om te gedenken en te vieren. Maar nog meer om te voorkomen, op te lossen, te vermijden | Column Ingrid van de Vegte
Ingrid van de Vegte. Beeld: FD
Nu mijn oude schoonmoeder is overleden zijn er geen mensen meer die over de oorlog zullen praten. Niemand meer die het zelf meemaakte en die daar aandacht voor vraagt. Die beter beseft dan wij dat ‘dit nooit meer’ niet vanzelf zal gaan, dat we daar allemaal elke dag alles voor moeten doen. Het is nu aan ons.
In deze meiweek ontstond de stilte, na de uitbundigheid van Koningsdag, voor het festival op Bevrijdingsdag, tussen de brutaal ontluikende bomen en bloemen. Even stilstaan, het is moeilijk genoeg. De hectiek, het ongeduld, de actie, de agenda, de afspraken, het ‘nu’ wat moet.
