Hoe druk de SEH ook is, er is in Nederland nog niets aan de hand zolang de slachtoffers met gips en keurig verzorgde wonden weer naar hun warme veilige huizen kunnen gaan | Column Annemarie Steinfort

In de vroege ochtend luister ik, onderweg in de auto naar het ziekenhuis, naar het zevenuurnieuws. Weer bombardementen in Kiev met doden en gewonden. Meteen moet ik denken aan de beelden van het bombardement op een kraamkliniek in Marioepol. De indrukwekkende foto van de gewonde zwangere vrouw die, liggend op een gestipte rode deken, op een brancard door reddingswerkers naar een ambulance wordt gebracht. Ze houdt met haar hand haar bebloede buik vast. Een dag later kwam het nieuws dat zij en haar kindje overleden waren. Wat een drama in die ziekenhuizen.