In de Noordoostpolder moest een ideale samenleving groeien, maar in de praktijk bleven standsverschillen bestaan
De Noordoostpolder, met Emmeloord als middelpunt, bestaat tachtig jaar. De eerste bewoners werden onderworpen aan een strenge selectie, inclusief huisbezoeken en blikken in de linnenkast.
Kijkje (in 1951) in de Brinkstraat in Emmeloord, de grootste plaats in de Noordoostpolder. In 1936 werd begonnen met het droogmalen van de polder, in 1942 viel het droog. Er werd ruim 50.000 hectare land ontgonnen uit de Zuiderzee, nu het IJsselmeer. Foto: ANP
De Poldertoren, met 65 meter het hoogste gebouw van de polder, markeert het hart van de Noordoostpolder. Een reusachtige peilstok, zichtbaar tot in de verre omtrek, van waaruit stedenbouwkundigen en ingenieurs de polder op mathematische wijze hebben uitgemeten en vormgegeven, huis na huis, straat na straat, dorp na dorp, boerderij na boerderij.
